چه کسانی باید مولتی ویتامین بخورند ؟

مولتی ویتامین ها

ویتامین ها و مواد معدنی که به ریزمغذی های غذایی معروفند ، عوامل کمک کننده ای هستند که بدن برای راه اندازی واکنش های شیمیایی از آن استفاده می کند.بر خلاف سه درشت مغذی ( پروتئین ، کربوهیدرات ، چربی ) موجود ، که شما برای تامین انرژی و ترمیم بافت پوستی به میزان قابل توجهی از آنها نیاز دارید ، فقط به میزان کمی از ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارید.

گرچه این موضوع بدین معنی نیست که این مواد معدنی مهم و حیاتی نیستند. بلکه در حقیقت در طول بازه های زمانی طولانی تر ، کمبود ویتامین ها و مواد معدنی خاص ، می تواند به بروز مشکلات جسمی و حتی مرگ منجر شود.

DRI چیست ؟

DRI مرجع مصرف رژیم غذایی است که دارای مجموعه ای از واژه هاست که توسط انجمن پزشکی آمریکا تدوین شده است و این واژه ها بطور کلی میزان مصرف استاندارد روزانه ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز برای هر فرد را مشخص می کند.

خود شامل سه بخش مهم است

RDAمصرف روزانه توصیه شده ماده در رژیم غذایی

Al درون جذب کافی

UL حداکثر مقدار مجاز قابل تحمل بدن

مؤسسه ملی سلامت تاکید می کند که سطوح مواد مغذی مولتی ویتامین ها نباید عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. با این حال این خطر وجود دارد که یک مولتی ویتامین حاوی سطوح بالاتری از مواد مغذی نسبت به برچسب‌های آن باشد. سطوح مواد مغذی در برخی مولتی ویتامین ها ممکن است گاهی حتی به UL روزانه برسد یا از آن فراتر رود.

مگادوز برخی از مواد مغذی ممکن است مضر نباشد، اما دوزهای بسیار بالای برخی از مواد مغذی می تواند به سلامتی شما آسیب جدی وارد کند

مولتی ویتامین ها شامل سه دسته اصلی ویتامین های محلول در چربی ، محلول در آب و مواد معدنی می باشد.

مولتی ویتامین ها به طور کلی شامل سه دسته از مواد مغذی هستند

1. ویتامین های محلول در آب

اینها می توانند در آب حل شوند و معمولاً در بدن تجمع نمی یابند و در صورت مصرف بیش از حد آنها عوارض جانبی شدیدی ایجاد نمی کنند (مانند ویتامین های B، ویتامین C).

2. ویتامین های محلول در چربی

اینها در چربی حل می شوند و در بدن تجمع می یابند و به سطوح سمی می رسند و در صورت مصرف بیش از حد آنها (مثلاً ویتامین های A، D، E و K) به طور بالقوه باعث آسیب می شوند.

3. مواد معدنی

اینها عناصر معدنی هستند که می توانند در بدن تجمع کنند و گاهی اوقات در صورت مصرف بیش از حد آنها اثرات مضری ایجاد می کنند (مانند آهن، ید، روی، مس و سلنیوم).

برخی از این موارد در دوزهای بالاتر نسبت به بقیه عوارض جانبی بیشتری ایجاد می کنند. بخش‌های زیر مواد مغذی هر دسته را مشخص می‌کند که اگر آنها را در دوزهای بالا مصرف کنید ممکن است مضر باشند.

دو دسته مهم مولتی ویتامین ها ، ویتامین های محلول در چربی و ویتامین های محلول در آب می باشد.

ویتامین های محلول در آب

مصرف بیش از حد ویتامین‌های محلول در آب معمولاً عوارض جانبی شدیدی ایجاد نمی‌کند، حتی زمانی که میزان دریافتی آن نزدیک به UL باشد.

این به این دلیل است که بدن شما تمایل دارد دریافت اضافی این ویتامین ها را از طریق ادرار دفع کند. با این حال، مصرف هایی که چندین برابر بیش از UL هستند ممکن است منجر به مشکلات مختلفی شود.

به عنوان مثال، مصرف ویتامین C که سه برابر بیشتر از UL است، ممکن است باعث گرفتگی عضلات، اسهال، حالت تهوع، استفراغ یا میگرن شود

ویتامین B3 اضافی، که به نام نیاسین نیز شناخته می شود، با مصرف سه برابر بالاتر از UL فعلی ممکن است منجر به درد معده، فشار خون بالا، مشکلات بینایی و آسیب کبدی شود.

به طور مشابه، مصرف ویتامین B6  10برابر بالاتر از UL در طولانی مدت با ضایعات پوستی، حساسیت به نور، سوزش سر دل و مشکلات عصبی همراه است

در نهایت، مصرف بیش از حد ویتامین B9، همچنین به عنوان اسید فولیک شناخته می شود، ممکن است سیستم ایمنی را ضعیف کند، مشکلات عصبی ایجاد کند و کمبود شدید ویتامین B12 را بپوشاند.

ویتامین های محلول در چربی

مولتی ویتامین هایی که مقادیر زیادی از ویتامین های محلول در چربی را ارائه می دهند، می توانند مضر باشند، زیرا سطوح بیش از حد این ویتامین ها می تواند در بدن انباشته شود.

به عنوان مثال، مصرف بیش از حد ویتامین A ممکن است باعث سردرد، آسیب کبدی، استخوان‌های ضعیف‌تر و نقایص مادرزادی شود.

به طور مشابه، مصرف بیش از حد ویتامین D، چه به دلیل اشتباهات در میزان تولید یا مصرف دوز نامناسب، ممکن است منجر به تهوع، استفراغ، ضعف عضلانی، مشکلات شناختی، مشکلات قلبی، نارسایی کلیه و حتی مرگ در موارد شدید شود.

علاوه بر این، مقادیر بیش از حد ویتامین E ممکن است منجر به خونریزی، اسهال، ضعف، تاری دید و مشکلات باروری شود.

در مورد ویتامین K، تحقیقات نشان نداده است که مصرف بیش از حد آن باعث ایجاد مشکلات بیش از حد شود. با این حال، این ویتامین می تواند با داروهای مختلف از جمله آنتی بیوتیک ها و رقیق کننده های خون تداخل داشته باشد.

افرادی که در حال حاضر دارو مصرف می کنند باید به پزشک خود اطلاع دهند که آیا از مولتی ویتامین حاوی ویتامین K استفاده می کنند.

مواد معدنی

مانند ویتامین های محلول در چربی، مواد معدنی نیز در صورت مصرف بیش از حد آنها می توانند در بدن تجمع پیدا کنند و احتمالاً اثرات مضری ایجاد می کنند.

به عنوان مثال، مصرف بیش از حد مواد معدنی خاص، مانند آهن، مس، منیزیم و روی، می تواند باعث ناراحتی معده، یبوست، اسهال، حالت تهوع، استفراغ، درد معده و سردرد شود

مصرف بیش از حد آهن به ویژه مضر است زیرا ممکن است باعث مشکلات کبدی نیز شود.

به همین دلیل، به مردان بزرگسال و زنان یائسه توصیه می‌کنند که از مصرف مولتی ویتامین‌هایی که حاوی 18 میلی‌گرم آهن یا بیشتر هستند، خودداری کنند، مگر اینکه پزشک تجویز کند.

مولتی ویتامین‌های حاوی سطوح بالای آهن، مس و روی نیز ممکن است از جذب سایر مواد مغذی مصرف‌شده توسط بدن جلوگیری کنند

مولتی ویتامین های حاوی ید بیش از حد می توانند باعث مشکلات تیروئید شوند. از طرف دیگر، کسانی که سلنیوم زیادی دارند ممکن است باعث ریزش مو، ناخن های شکننده یا طعم فلزی در دهان شوند

مصرف سلنیوم بالاتر از UL همچنین ممکن است باعث علائم عصبی شدید، نارسایی کلیه و مشکلات قلبی شود

بیشتر عوارض جانبی ذکر شده در این مقاله پس از مصرف مقادیر مواد مغذی از سطح بالای فعلی (UL)

توسط فرد رخ می دهد.

همه انواع مولتی ویتامین ها دارای UL مشخصی هستند.

هر ماده غذایی دارای یک UL است که دانشمندان معتقدند مواد مغذی بیشتر از آن در مواد غذایی خاصیت سمی پیدا می کند. UL بیش از حد یک ماده مغذی می تواند منجر به عوارض جانبی شدید مانند آسیب کبدی و حتی مرگ شود.

نمودار زیر هر دو DRI و UL را برای هر ماده غذایی مورد توجه بزرگسالان نشان می دهد

در حال حاضر، محققان به طور کامل اثرات و ایمنی مصرف طولانی مدت دوزهای ویتامین یا مواد معدنی را که بین DRI و UL قرار می گیرند، درک نمی کنند. بنابراین، دانشمندان باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام دهند.

تا زمانی که اطلاعات بیشتری به دست نیاید، احتمالاً ایمن‌تر است که از مکمل‌هایی که سطوح مواد مغذی بیش از DRI را ارائه می‌دهند، اجتناب کنید.

خلاصه

مصرف مولتی ویتامین هایی که حاوی سطوح مواد مغذی بیش از UL روزانه هستند ممکن است منجر به مجموعه ای از عوارض جانبی شود. دانشمندان باید تحقیقات بیشتری را برای ارزیابی اثرات دریافت مواد مغذی بین DRI و UL انجام دهند.